piżmak

(zoologia leśna, ssaki), (Ondatra zibethicus Linnaeus, 1776) gryzoń z podrodziny nornikowate Arvicolinae (Microtinae) z rodziny chomikowate Cricetidae, z rzędu gryzonie Rodentia. Największy przedstawiciel nornikowatych. Sylwetka krępa, pysk zakrąglony, tępo zakończony. Długość ciała > 25 cm (270-346 mm), masa ciała 750-1450 g. Ogon dlugi (208-280 mm), bocznie spłaszczony, prawie nagi. Palce tylnej stopy (55-74 mm) bez błony pławnej, palce i brzeg stopy porośnięte szczeciniastymi włosami. Uszy krótkie (20-27 mm), prawie całkowicie ukryte w futrze. U samców gruczoły piżmowe w okolicy analnej. Grzbiet ciemnobrunatny, kasztanowaty, spód ciała szary, z lekko rdzawym nalotem. Ubarwienie indywidualnie i geograficznie zmienne. Długość czaszki 58-69 mm, długość żuchwy > 40 mm. Zębów 16, wzór zębowy 1006. Zęby hipsodontyczne, początkowo wykazują stały wzrost, ukorzeniają się z wiekiem. Tryb życia ziemnowodny. Zasiedla (parami lub rodzinami) brzegi wód. Gniazdo i magazyn pokarmu w norze w stromym brzegu lub na wodzie w chatce z łodyg trzcin i innych roślin wodnych (średnica chatki 60-150 cm, wysokość 80-100 cm). Pokarm: rośliny wodne, czasem mięczki, ryby, żaby, raki. Aktywność całoroczna, nocna (od zachodu słońca do świtu). Ruja III-VIII. Liczba miotów: 3-4(5). Liczba młodych w miocie: 5-9(1-14). Szkody w groblach i obwałowaniach rzek przez kopanie nor. Gatunek łowny, z okresem ochronnym poza stawami hodowlanymi.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kowalski K. i Ruprecht A. L. 1984. Rodzina: nornikowate - Arvicolidae. W: Z. Pucek (red.) Klucz do oznaczania ssaków Polski: 169-194. Wydawnictwo Naukowe PWN.
Wilson D. E. & Reeder D-A M. (eds.) 2005. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference [on-line]. Johns Hopkins University Press, Baltimore. [dostęp 24 listopada 2013]

Publikacje powiązane tematycznie

Mitchell-Jones A. J., Amori G., Bogdanowicz W., Krystufek B., Reijnders P. J. H., Spitzenberger E., Stubbe M., Thissen J. B., Vohralik V., Zima J. (eds.) 1999. Atlas of European mammals. Academic Press, London.