pochodzenie płazów

Pierwsze płazy pojawiły się w dewonie, ewoluując z ryb mięśniopłetwych. W szkielecie obecne były obręcze barkowa i miedniczna, a wielostawowe płetwy zakończone palcami przypominały kończyny i umożliwiały pełzanie po dnie. Ówczesne płazy bytowały w płytkich, okresowych zbiornikach wodnych. Budowa szkieletu i obecność worków płucnych umożliwiały krótkotrwałe wycieczki na ląd. Do pierwszych prymitywnych płazów, uznawanych za formę przejściową między rybami i płazami, należała Ichtiostega. Wskutek licznych adaptacji wczesne płazy szybko się różnicowały. Wśród kręgowców lądowych dominowały w karbonie i permie. W toku ewolucji zmniejszyła się liczba taksonów wyższej rangi płazów i współcześnie gromada obejmuje trzy rzędy: płazy bezogonowe (Anura), płazy ogoniaste (Caudata (Urodela)) i płazy beznogie (Gymnophiona (Apoda)). W Polsce reprezentowane są dwa pierwsze rzędy.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: dr hab. Elzbieta Jancewicz

Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.
Szyndlar Z. 2018. Paleontologiczne tło herpetofauny Polski. W: S. Głowaciński, P. Sura (red.), Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona: 125-130. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.