(hodowla lasu, szkółkarstwo), warstwa gleby na dnie bruzdy ubita przez pług, kopyta koni, stopy oracza lub koła traktora, powstająca wskutek wykonania przez długi okres orki na tej samej głębokości; występuje na gruntach porolnych, stanowiąc przeszkodę dla wzrostu korzeni drzew.
Słownik encyklopedyczny leśnictwa, drzewnictwa, ochrony środowiska, łowiectwa oraz dziedzin pokrewnych. Praca zbiorowa pod red. E. Więcko. Wydawnictwo SGGW. Warszawa 1996
Szkółkarstwo leśne, ozdobne i zadrzewieniowe. Praca zbiorowa pod red. R. Sobczaka. Oficyna Edytorska „Wydawnictwo Świat”. Warszawa 1999