podniebienie przedłużone

(zoologia leśna, ssaki), podniebienie, którego tylny skraj kończy się daleko poza linią łączącą ostatnie zęby trzonowe. Długość podniebienia przekracza tę linię o ponad 1/2 odległości między ostatnimi trzonowcami. Cecha diagnostyczna przy rozpoznawaniu czaszek ssaków drapieżnych Carnivora. Przełużone podniebienie występuje u ssaków z rodziny łasicowate Mustelidae i niedźwiedziowate Ursidae.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Pucek Z. (red.) 1984. Klucz do oznaczania ssaków Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.