podział ubytków

(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), ubytki powierzchniowe obejmują uszkodzenia kory, łyka, kambium i zewnętrznych warstw drewna bielastego. Takie uszkodzenia powodują w pierwszym okresie obniżenie przyrostów i żywotności drzewa, a w kolejnych latach, w związku z postępującym rozkładem drewna, obniżają wytrzymałość pnia (gałęzi). Reakcja przyrostowa jest zmienna, a jej intensywność uzależniona jest zasadniczo od żywotności drzewa i usytuowania ubytku na pniu. Przykładowe obniżenie przyrostu może dla świerka wynieść od 13% (rana o pow. do 100 cm2) do 24% (rana o pow. ponad 100 cm2). Przyrost wyrównuje się w miarę upływu czasu do poziomu wyjściowego, jednak i tak po ok. 30. latach jego sumaryczne zmniejszenie wynosi ok. 30%.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.

Publikacje powiązane tematycznie

Isomäki A., Kallio T. 1974. Consequences by timber harvesting machines on the growth and decay of spruce (Picea abies (L.) Karst.). Acta Forestalia Fennica, 136: 1–24.
Suwała M. 2008. Przyrosty drzew uszkodzonych przy pozyskiwaniu drewna w drzewostanach sosnowych w trzebieżach późnych. Leśne Prace Badawcze, 69(2): 101–108.