pojemność sorpcyjna kationowa

(Gleboznawstwo leśne), pojemność sorpcyjna kationowa gleby jest miarą zdolności do wiązania kationów przez kompleks sorpcyjny. Aby poznać pojemność sorpcyjną gleby stosuje się metodę pośrednią, czyli oznacza się → kwasowość hydrolityczną oraz → sumę kationów zasadowych, a następnie sumuje się wyniki oznaczeń. Jest to metoda stosowana w praktyce leśnej. Drugim sposobem jest bezpośrednie oznaczenie tej cechy poprzez pełne wysycenie gleby kationem amonu, odmycie jego nadmiaru etanolem i oddestylowanie z gleby ilości zasorbowanego amonu. Pojemność sorpcyjna jest zwykle wyrażana w centymolach na 1 kg gleby (cmol (+) x kg^-1). Wartość ta waha się od poniżej 1,0 do kilkudziesięciu, a w torfach i murszach w zależności od kwasowości i stopnia rozkładu może nawet zbliżać się do 200 cmol (+) x kg^-1. Jest uzależniona od uziarnienia gleby, zawartości próchnicy, kwasowości. W profilu glebowym cecha ta zwykle jest najwyższa w poziomie próchnicznym, ale często w głębszych poziomach gdzie jest więcej frakcji ilastych reguła ta może być odwrócona. Ważnym elementem dla charakterystyki gleby, a także dla warunków życia roślin jest stopień wysycenia kompleksu sorpcyjnego kationami zasadowymi. Szczegółowe dane pojemności sorpcyjnej gleb prezentuje → Atlas gleb leśnych Polski.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Lityński T., Jurkowska H., Gorlach E. 1976. Analiza chemiczno rolnicza. PWN.
Bednarek R, Dziadowiec H., Pokojska U., Prusinkiewicz Z. 2005. Badania ekologiczno-gleboznawcze. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa: 344.

Publikacje powiązane tematycznie

Lityński T., Jurkowska H., Gorlach E. 1976. Analiza chemiczno rolnicza. PWN.
Ostrowska A., Gawliński S., Szczubiałka Z. 1991. Metody analizy i oceny właściwości gleb i roślin. Instytut Ochrony Środowiska. Warszawa.
Bednarek R, Dziadowiec H., Pokojska U., Prusinkiewicz Z. 2005. Badania ekologiczno-gleboznawcze. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa: 344.