popielica (pilch)

(zoologia leśna, ssaki), (Glis glis Linnaeus, 1766) gryzoń z rodziny pilchowate Gliridae, w rodzaju Glis, w rzędzie gryzonie Rodentia. Tryb życia nadrzewny. Ogon długi, puszysty, jednolicie ubarwiony i jednolicie owłosiony. Grzbiet jednolicie szary lub popielaty. Wokół oka ciemna obwódka. Długośc ciała 110-170 mm, masa ciała 32-91 g. Uszy dość krótkie, ale wyraźnie wystają z futerka. Długość czaszki 29-37 mm, wzór zębowy 1013. Oczy bardzo duże. Aktywność nocna, jednofazowa. Aktywność roczna z przerwą na sen zimowy (X-IV/V). Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, również parki. Zasiedla dziuple, skrzynki dla ptaków lub zabudowania. Roślinożerna, zjada pączki i owoce drzew, w mniejszym stopniu owady, ślimaki, jaja i lęgi ptaków. Ruja: V-VII, młode rodza się w VI-VIII. Liczba miotów: 1, liczba młodych w miocie: 1-11 (średnio 4-6). Długość życia w niewoli: 6-9 lat. W naturze rzadko > 3 lat. Naturalni wrogowie: sowy, łasice, kuny. Objęta ochroną gatunkową ścisłą. Wymaga ochrony czynnej.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kowalski K., Pucek Z. 1984. Rodzina: popielicowate (pilchowate) - Gliridae. W: Pucek Z. (red.), Klucz do oznaczania ssaków Polski: 224-237. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa. 
Wilson D. E. & Reeder D-A M. (eds.) 2005. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference [on-line]. Johns Hopkins University Press, Baltimore. [dostęp 24 listopada 2013]
Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. D.U. 2011 nr 237 poz. 1419

 

Publikacje powiązane tematycznie

Mitchell-Jones A. J., Amori G., Bogdanowicz W., Krystufek B., Reijnders P. J. H., Spitzenberger E., Stubbe M., Thissen J. B., Vohralik V., Zima J. (eds.) 1999. Atlas of European mammals. Academic Press, London.