(siedliskoznawstwo leśne), (naturalne możliwości produkcyjne) – zdolność produkcyjna siedliska w stanie zbliżonym do naturalnego. W praktyce leśnej określana jest dla drzewostanów o składzie gatunkowym właściwym dla danej odmiany siedliskowego typu lasu na podstawie przeciętnego rocznego przyrostu miąższości drzewostanu; może być określana także na podstawie produkcji rocznej biomasy (nadziemnej i podziemnej).
Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.