poziomy główne organiczne

(Gleboznawstwo leśne), W klasyfikacji gleb w lasach wyróżnia się 3 podstawowe poziomy główne organiczne: O, P, M.
O – poziom organiczny. Obejmuje warstwę gleby powstającą z opadu szczątek roślin drzewiastych i runa leśnego zwanego łącznie → ektopróchnica, oraz warstwę gleby powstającą z roślinności bagiennej w warunkach trwałego nasycenia gleby wodą jak → torf i → gytia. Ektopróchnica zalegająca na powierzchni gleby mineralnej składa się z podpoziomów: Ol → podpoziom surowinowy, Of → podpoziom butwinowy, Oh → podpoziom epihumusowy, Ofh → podpoziom detrytusowy. Poziom torfu dzieli się na 3 podstawowe odmiany: Otwy - torf torfowiska wysokiego, Otpr – torf torowiska przejściowego i Otpni – torf torfowiska niskiego.
P – poziom bagienny. Obejmuje powierzchniową część gleby objętej czynnym procesem bagiennym. Są to tereny przesycone wodą i nie objęte osuszaniem. Zwykle symbol tego poziomu łączy się w opisach z symbolem torfu – POtwy, POtpr, POtni.
M – poziom murszenia. Powierzchniowa część gleby organicznej objęta trwałym przesuszaniem. W konsekwencji przesuszenia dawny → torf zatracił struktury tkankowe i przyjął → struktury agregatowe (tu agragatów organicznych).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klasyfikacja gleb leśnych Polski 2000. Praca zbiorowa. CILP.

Publikacje powiązane tematycznie

Klasyfikacja gleb leśnych Polski 2000. Praca zbiorowa. CILP Warszawa.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.
World Reference Base for Soil Resources. FAO, ISRIC, Rome 1998. Systematyka gleb Polski 1989. Roczn. Glebozn. 40, 3/4, Warszawa.