(hodowla lasu, genetyka i selekcja drzew leśnych), teoretyczna zasada sformułowana na podstawach statystyki matematycznej, dotycząca stosunku między frekwencją genów a frekwencją genotypów w obrębie populacji. Wyznacza ona równowagę genotypową osiąganą przez statystyczną pulę genów. W dużej panmiktycznej populacji zarówno frekwencja genów, jak i genotypów jest stała z pokolenia na pokolenie (jeśli pominąć mutacje, migracje, dryf i selekcję) populacja taka jest w stanie „równowagi Hardy-Weinberga”. Częstość, z którą męskie gamety niosące allel A (częstość p) łączą się z gametami żeńskimi niosącymi allel A (również częstość p), wynosi p*p=p2. Podobnie częstość, z którą męskie gamety niosące allel a łączą się z żeńskimi również niosącymi allel a, wyniesie q*q=q2. Heterozygoty (Aa) powstają przez połączenie gamet niosących różne allele. Częstość, z którą męska gameta zawierająca allel A łączy się z gametą żeńską zawierającą allel a, będzie wynosić p*q=pq, stąd całkowita częstość heterozygoty Aa będzie 2pq. Całość można zatem przedstawić za pomocą wyrażenia dwumianowego: (p+q)(p+q)=p2+2pq+q2.
Rieger R., Michaelis A., Green M. M., 1974. Słownik terminów genetycznych. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne Warszawa Winter P. C., Hickey G. I., Fletcher H.L., 2004. Genetyka. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa