priorytet taksonomiczny

(botanika leśna, systematyka roślin), jedna z zasad Kodeksu Nomenklatury Botanicznej, zgodnie z którą nazewnictwo rodzin i taksonów niższej rangi jest oparte (z pewnymi wyjątkami) na pierwszeństwie publikacji, odpowiadającej kryteriom efektywnego i ważnego opublikowania nazw. Umożliwia ona wybór jednej poprawnej nazwy taksonu spośród wielu synonimów. „Prawo priorytetu” działa od czasu wydania „Species Plantarum” K. Linneusza (1 maja 1753 r.). W niektórych przypadkach zasada ta jest uchylana, na przykład jeśli nazwa była stale używana dla niewłaściwego taksonu, może być odrzucona. Częściej nazwy będące w powszechnym użyciu, w wyniku późniejszych badań, okazują się niewłaściwe, gdyż są odkrywane nazwy wcześniejsze.