próchnica leśna

(Gleboznawstwo leśne), materia organiczna w glebach leśnych w różnych stadiach rozkładu ujęta jest w charakterystyce typów próchnic leśnych opartej o: → podpoziom surowinowy (Ol), → podpoziom butwinowy (Of) i → podpoziom epihumusowy (Oh), a także o poziom próchniczno mineralnego (A). Na podstawie obecności wymienionych podpoziomów wyróżnia się typy próchnic: → mull, → moder i → mor. Są to charakterystyczne nagromadzenia materii organicznej w warunkach leśnych, w zróżnicowanych warunkach siedliskowych i drzewostanowych. Najuboższe gleby (→ dystroficzna gleba leśna) i drzewostany iglaste sprzyjają zwykle wytworzeniu próchnicy typu → mor, wyraźnie żyźniejsze (→ oligotroficzna gleba leśna, a także → mezotroficzna gleba leśna) i drzewostany mieszane liściasto-iglaste sprzyjają wytworzeniu próchnicy typu → moder. Najżyźniejsze (→ eutroficzna gleba leśna) i wielogatunkowe drzewostany liściaste sprzyjają do wytworzeniu próchnicy typu → mull.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klasyfikacja gleb leśnych Polski 2000. Praca zbiorowa. CILP.

Publikacje powiązane tematycznie

Klasyfikacja gleb leśnych Polski 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Uggla H., Uggla Z. 1979. Gleboznawstwo leśne. PWRiL. Warszawa.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.