profilaktyka drganiowa operatorów pilarek

(ergonomia w leśnictwie), wieloletnie wyniki badań wskazują, że profilaktyka zespołu choroby wibracyjnej praktycznie winna zmierzać do stosowania takich metod organizacji pracy, technik cięcia drewna pilarką, oraz stosowania pilarek w takiej sprawności technicznej, aby poziom drgań mechanicznych przekazywanych na ręce operatora zawsze był możliwie najniższy. Należy zalecać do stosowania w praktyce wysokoobrotowe, nowoczesne pilarki spalinowe, bowiem wyższa prędkość obrotowa silnika powoduje przesunięcie się maksimum drgań w kierunku wyższych częstotliwości i tym samym zmniejszenie ich wibracyjnej szkodliwości (ryc.).  Bieżąca dbałość o stan techniczny pilarek winna sprzyjać spowolnieniu zmian w zakresie wyeksploatowania urządzenia, co w konsekwencji winno wydłużyć ilość czasu, kiedy pilarka emituje możliwe najniższe drgania mechaniczne podczas cięcia drewna.Należy bezwzględnie zalecać operatorom stosowanie prawidłowej z punktu widzenia szkodliwości wibracji technikę pracy pilarką, polegającą na (fot.): eliminacji dociążania pilarki w rzazie (zwiększania siły posuwu). Taka technika cięcia drewna spowoduje brak występowania nadmiernego poziomu drgań rejestrowanych na uchwytach pilarki; stosowaniu podczas cięcia drewna, kiedy to tylko jest możliwe, górnej strony prowadnicy; unikaniu stosowania zębatki oporowej, zmniejsza to bowiem siłę posuwu piły w rzazie.Przy określaniu wartości dopuszczalnego czasu ekspozycji pilarzy na drgania mechaniczne przy pozyskaniu drewna należy brać pod uwagę fakt różnej szkodliwości wibracyjnej poszczególnych operacji technologicznych. Odpowiednia organizacja pracy na zrębie winna zatem uwzględniać nie tylko czas, w którym robotnik aktywnie prowadzi cięcie drewna ale również to, jakie operacje technologiczne i w jakiej ilości wykonuje podczas zmiany roboczej. Dla pełnego obrazu  przedsięwzięć profilaktycznych wymienić należy także:  konieczność przestrzegania przez operatora dopuszczalnego czasu ekspozycji na drgania mechaniczne podczas zmiany roboczej,  przeplatanie czasu ekspozycji z czasem przerw w narażeniu na drgania,  utrzymywanie odpowiedniej ciepłoty rąk poprzez stosowanie pilarek z ogrzewanymi uchwytami bądź używanie w lesie dwóch kompletów rękawic, spożywanie ciepłych posiłków w lesie, które pobudzają krążenie krwi w organizmie i dostarczają energii do dalszej pracy. Dodać należy, że ustawowym obowiązkiem jest okresowe przeprowadzanie profilaktycznych badań lekarskich pilarzy w kierunku zespołu choroby wibracyjnej.