(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), na wiosnę po nastaniu ciepłych dni
grunt zaczyna odmarzać tak szybko od
góry, że
nadmiar wody powstający z topniejących soczewek lodu nie może być odsączony przez niżej położone jeszcze zamarznięte warstwy gruntu. W strefie odmarzniętej wilgotność gruntu jest bardzo duża, a
wytrzymałość na ścinanie nieznaczna, dlatego taki
grunt nie może stawiać oporu i
nawierzchnia łamie się pod obciążeniem od kół pojazdów, czyli powstają
przełomy.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
S. Pisarczyk.2001.Gruntoznawstwo inżynierskie. PWN. Warszawa