(hodowla lasu, szkółkarstwo), czynność przeprowadzana przy pozostawieniu jednolatek na dwu- lub wielolatki bez szkółkowania, nierównomiernym wzroście jednolatek, jak również w wypadkach nieoczekiwanie większej wydajności siewek. Przerzedzanie z równoczesnym wykorzystaniem silniejszych siewek jako materiału sadzeniowego wykonuje się jesienią lub wiosną. Natomiast w pozostałych wypadkach przerzedzanie wykonuje się w środku sezonu wegetacyjnego, gdy wynik siewu jest już znany, a siewkom nie zagraża żadne niebezpieczeństwo. Wczesne wykonanie przerzedzenia zapewnia pozostałym siewkom lepsze warunki wzrostu zarówno części nadziemnej, jaki i systemu korzeniowego. Przy przerzedzaniu uwzględnić należy naturalny ubytek siewek, jaki może nastąpić do końca okresu wegetacyjnego i nie wykonać go za silnie. Przerzedzanie wykonuje się przez przerywanie lub wycinanie siewek. Przerywanie prowadzi się, gdy siewki są jeszcze małe, bezpośrednio po deszczu, gdy gleba jest dostatecznie wilgotna i siewki łatwo wychodzą bez uszkadzania siewek pozostających. Wycinanie zaleca się, gdy trzeba przerzedzić siewki o dość silnie rozwiniętym systemie korzeniowym.
Szkółkarstwo leśne, ozdobne i zadrzewieniowe. Praca zbiorowa pod red. R. Sobczaka. Oficyna Edytorska „Wydawnictwo Świat”. Warszawa 1999