przymrozek późny

Spadek temperatury powietrza poniżej 0°C w okresie wiosennym. Na występowanie przymrozków, oprócz pory roku, wpływ mają głównie: ukształtowanie terenu, szata roślinna i sieć hydrograficzna. Ze względu na wysokość występowania rozróżniamy przymrozek przygruntowy (do 5 cm nad gruntem) i wysoki – do 2 m nad gruntem. Ze względu na sposób powstawania przymrozek może być:  radiacyjny – powstający na skutek oziębienia dolnych warstw powietrza, wywołanego nocnym wypromieniowaniem ciepła z gruntu; występuje najczęściej lokalnie, w zmrozowiskach – obniżeniach terenu, na leśnych polanach itp.; adwekcyjny – spowodowany napływem mas chłodnego powietrza, zwykle występuje na dużym obszarze; adwekcyjno – radiacyjny – spowodowany równoczesnym napływem mas chłodnego powietrza i ochłodzeniem gruntu na skutek wypromieniowania. W naszych warunkach klimatycznych przymrozki późne (wiosenne) występują najczęściej w maju, rzadziej w czerwcu. Do najbardziej wrażliwych na przymrozki późne gatunków drzew należą: buk, dęby (zwłaszcza szypułkowy), jesion, jodła.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Obmiński Z. 1978. Ekologia lasu. PWN – Warszawa; Mała encyklopedia leśna. 1980. PWN, Warszawa.

 

Autor: dr inż. Wojciech Gil