pustynia, pustynnienie

(Gleboznawstwo leśne), pustynia to obszar terenu o skrajnie trudnych warunkach dla życia roślin i zwierząt, a równocześnie ważna strefa środowiskowa i krajobrazowa kuli ziemskiej. Pustynie występują w obszarach kuli ziemskiej w klimacie suchym i skrajnie suchym zwrotnikowym (np. północna Afryka, Półwysep Arabski, Australia). Opady atmosferyczne roczne na pustyni nie przekraczają 200 mm, a niekiedy wynoszą tylko kilka mm. Skutkuje to całkowitym lub prawie całkowitym brakiem wody i roślinności, brakiem cieków lub występowaniem cieków tylko epizodycznych i dużą rolą wiatru w kształtowaniu rzeźby terenu. Pustynia jest obszarem, gdzie las występować nie może i terenem nie nadającym się również do celów rolniczych. Pustynia może występować w obrębie nizin, wyżyn i gór. Pustynie dzieli się również na: piaszczyste z różnorodnymi formami wydmowymi, ilaste pokryte twardym, spękanym, silnie zasolonym iłem, kamieniste pokryte złomiskami skalnymi, skaliste pokryte litymi i twardymi, wygładzonymi skałami, żwirowe których powierzchnia wyłożona jest żwirem. Aktywność gospodarcza człowieka, zwłaszcza w otoczeniu już istniejących pustyń, przyczynia się do degradacji pokrywy roślinnej i powiększenia pustyni. Strefę brzegową pustyni stanowi → półpustynia.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Allen P. A. 2000. Procesy kształtujące powierzchnię Ziemi. Wydawnictwo naukowe PWN Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Allen P. A. 2000. Procesy kształtujące powierzchnię Ziemi. Wydawnictwo naukowe PWN Warszawa.