Rankery butwinowe

(Gleboznawstwo leśne), gleby podtypu rankery butwinowe muszą spełniać kryteria typu → rankery, a ich cechą charakterystyczną jest występowanie poziomu próchnicznego typu → mor z wyraźnymi podpoziomami Ol-Of-Oh o dużej miąższości. Jest on silnie kwaśny, a materia organiczna jest słabo rozłożona. Poziom ten zalega często bezpośrednio na litej skale, a także wypełnia przestrzenie pomiędzy głazami skalnymi. Budowa profilu rankeru butwinowego przedstawia się następująco: Ol–Of–Oh–A/C–R. Są to gleby prawie wyłącznie terenów wysokogórskich. Najczęściej spotyka się je w płatach kosodrzewiny, która swoją morfologią gałęzi sprzyja gromadzeniu kwaśnego igliwia z czasem wykształcającego poziomy próchnicy typu mor. Dawniej butwiną nazywano cały poziom organiczny typu mor, obecnie tylko jego jeden podpoziom (Of). Znaczenie siedliskotwórcze i związki z naturalną roślinnością leśną przedstawiono w charakterystyce typu → rankery.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.

Publikacje powiązane tematycznie

Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.