rasa

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), w różnym stopniu izolowany zespół populacji jednego gatunku, różniący się od innych populacji tego gatunku określonymi cechami (zazwyczaj zewnętrznymi, jak np. ubarwienie, budowa anatomiczna), które przekazywane są genetycznie. Jej wytworzenie się jest efektem przystosowania się organizmów do odmiennych warunków środowiska. Osobniki należące do różnych ras mogą swobodnie się krzyżować i dawać płodne potomstwo. Wyróżnia się: rasy geograficzne – forma gatunku przystosowana do określonego rejonu geograficznego; rasy ekologiczne – populacje przystosowane do określonych warunków środowiska – ekotypy; rasy edaficzne – populacje przystosowane do danego podłoża; rasy domowe – formy gatunku powstałe w procesie udomowienia.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.