(
fitopatologia leśna), chorobę powoduje Chrysomyxa abietis (Wallr.) Unger (Basidiomycota, Urediniomycetes, Uredinales).
Patogen poraża
igły świekra pospolitego, a niekiedy także obcych świerków.
Rdza jednodomowa. Objawy: na igłach tegorocznych pędów pojawiają się żółte paski. Przy silnym porażeniu całe drzewa przybierają żółtozłotawy odcień. W maju następnego roku na przebarwionych miejscach pojawiają się pomarańczowoczerwone wypukłe plamy (telia).
Teliospory kiełkują w podstawki, a
sporidia wkrótce porażają
igły świerków. Następnie
igły żółkną, zamierają i opadają. Chorobie sprzyja wiek litych świerczyn (10-20 lat), słaba przewiewność i duża
wilgotność powietrza. Ochrona: wczesne i częste
cięcia pielęgnacyjne, wprowadzanie domieszek innych gatunków drzew, usuwanie silnie porażonych drzew.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Mańka K., 2005. Fitopatologia Leśna. Wydanie VI zmienione i poprawione. PWRiL Warszawa. CABI Bioscience Databases, Index Fungorum, www.speciesfungorum.org