rdzeń

(nauka o surowcu drzewnym), pasmo tkanki miękiszowej, stanowiące fizjologiczną oś pnia, która na ogół nie pokrywa się z osią geometryczną. Na przekroju pnia rdzeń uwydatnia się w postaci małej, ciemniej od otaczającego drewna zabarwionej plamy. Jego średnica waha się na ogół w granicach 1 - 5 mm, a tylko u niektórych gatunków, np. u bzu czarnego, dochodzi do 1 cm, u innych gatunków, np. u modrzewia jest bardzo mała. Kształt rdzenia wykazuje duże zróżnicowanie. Zależnie od gatunku drzewa rdzeń ma zarys okrągły lub owalny, u olchy trójkątny, u jesiona czworokątny, u topoli pięciokątny zaś u dębu gwiaździsty.