(mechanizacja prac leśnych), zbudowana jest z ramy, która może być dostosowana do zawieszenia na trzypunktowym układzie zawieszenia ciągnika, tarczowego zespołu tnącego, noży tnących w kształcie czworoboku, napędzanych hydraulicznie rolek podających, kosza podającego, kanału wyrzutu zrębków i obudowy. Zastosowane w tym rozwiązaniu noże w kształcie czworoboku są obustronnie ostrzone, po stępieniu się jednej strony noże są przekręcane, dopiero po stępieniu obu stron następuje ich ostrzenie. W rębarkach tarczowych
drewno jest podawane pod kątem do wirującej tarczy, przez co uzyskuje się gorszą równomierność
cięcia. Rębarka może być napędzana za pomocą ciągnika (rozwiązanie eksploatacyjnie drogie) lub własnym silnikiem spalinowym, a w razie dostępu do prądu silnikiem elektrycznym.
Tarcza tnąca zaopatrzona jest zwykle w łopatki pracujące jak wentylator wyrzuca intensywnie
zrębki przez
kanał wylotowy.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Józef Walczyk