rębnia gniazdowa częściowa

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegający na jednorazowym lub dwukrotnym zakładaniu gniazd (10-50 arów na 20-30% powierzchni) w strefach manipulacyjnych o szerokości 100-150 m na powierzchni 6-9 ha w całych pododdziałach w celu wprowadzęnia dębu z grupową domieszką gatunków II piętra (grab, lipa) i ewentualne wykorzystanie gatunków szybko rosnących i osłonowych (modrzew, brzoza) na gniazdach oraz z cięciami częściowymi na powierzchni międzygniazdowej w celu uzyskania odnowienia naturalnego gatunków ciężkonasiennych (buk, dąb, jodła). Na powierzchnię nieodnowioną samosiewem wprowadza się, po cięciu uprzątającym, gatunki światłożądne zgodne z typem drzewostanu. Rębnia ta służy do przebudowy litych drzewostanów dębowych, bukowych lub jodłowych na drzewostany mieszane np. w górach litych buczyn na drzewostany z udziałem jodły.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Rozwałka Z., 2002. Zasady hodowli lasu. DGLP. Warszawa. Jaworski A., 2011. Hodowla lasu. Tom I. Sposoby zagospodarowania, odnawiania lasu, przebudowa i przemiana drzewostanów. PWRiL. Warszawa. PGL Lasy Państwowe 2012. Zasady hodowli lasu. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państwowych w Bedoniu.

Publikacje powiązane tematycznie

Puchalski T., 2000. Rębnie w gospodarstwie leśnym. Poradnik leśniczego. PWRiL. Warszawa.