rębnia gniazdowa

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegający na jednorazowym lub stopniowym wykonywaniu w dojrzałym lub przebudowywanym drzewostanie gniazd o wielkości od 5 do 50 arów, z osłoną górną lub bez osłony - zależnie od wymagań ekologicznych odnawianych gatunków drzew. W czasie wykonywania cięć na gniazdach prowadzona jest pielęgnacja zapasu na powierzchni między gniazdami. Powstające - pod osłoną boczną lub górną - odnowienie naturalne bądź sztuczne, wymagajace osłony w okresie młodocianym, tworzy w zasadzie jednogatunkowe  kępy przewyższające wysokością o 1 - 3 m późniejsze odnowienie naturalne lub sztuczne gatunków światłożądnych, powstające na powierzchni między gniazdami.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Rozwałka Z., 2002. Zasady hodowli lasu. DGLP. Warszawa. Jaworski A., 2011. Hodowla lasu. Tom I. Sposoby zagospodarowania, odnawiania lasu, przebudowa i przemiana drzewostanów. PWRiL. Warszawa. PGL Lasy Państwowe 2012. Zasady hodowli lasu. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państwowych w Bedoniu.

Publikacje powiązane tematycznie

Puchalski T., 2000. Rębnie w gospodarstwie leśnym. Poradnik leśniczego. PWRiL. Warszawa.