(Gleboznawstwo leśne), gleby podtypu rędziny butwinowe muszą spełniać kryteria typu → rędziny, a ich cechą wyróżniającą jest dużej miąższości (co najmniej 8 cm) → ektopróchnica, którą tworzy → podpoziomami surowiny, → podpoziom butwinowy i → podpoziom epihumusowy. Poziomy te są kwaśne i silnie kwaśne, przechodzą w zwietrzelinę wapienną obojętną i zasadową wzbogaconą w materię organiczną. Głębiej zalega lity wapień lub inna skała wapniowcowa. Są to rędziny górskie i wysokogórskie wytworzone w tym położeniu z surowym klimatem i z dużą ilością słabo rozkładającego się opadu roślinnego w kosodrzewinach i górnoreglowych świerczynach. Morfologię rędziny butwinowej można przedstawić następująco: Ol–Of–Oh–ACca/Rca–Rca.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.