(
urządzanie lasu), celem regionalizacji przyrodniczej jest przedstawienie zróżnicowania wybranego elementu (waloru) środowiska naturalnego, zarówno w granicach obszarów pierwszego rzędu, obejmujących
teren całego kraju, jak i w jednostkach niższego rzędu.Dla obszaru Polski opracowano wiele regionalizacji, obrazujących walory i stan środowiska przyrodniczego naszego kraju, wykonanych w celach poznawczych (naukowych) oraz dla potrzeb wybranych działów gospodarki, np. rolnictwa czy gospodarki leśnej. Pomimo że uwzględniają one często podobne cechy środowiska przyrodniczego, nadają im jednak różną rangę i tym się różnią między sobą. Granice jednostek wyróżnianych w regionalizacjach wyłącznie na podstawie kryteriów przyrodniczych zazwyczaj mają charakter przejściowy (strefowy), np. zoogeograficzna, bądź są dokładne – gdy oparto je na podziale administracyjnym kraju i pokrywają się z granicami gmin, jak
regiony pochodzenia leśnego materiału podstawowego.Dla potrzeb gospodarki leśnej specjalnie przygotowane zostały dwie regionalizacje – przyrodniczo-leśna i regionów pochodzenia leśnego materiału podstawowego (nasienna). Leśnictwo, jako dział nauki oraz gospodarki, często odwołuje się także do regionalizacji klimatycznej, fizycznogeograficznej i geobotanicznej. W niewielkim stopniu wykorzystywane są natomiast przez leśników regionalizacje: zoogeograficzna, zadrzewieniowa i rolnicza.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, Zielony R. Kliczkowska A., CILP 2012