rehabilitacja zniekształconego siedliska przyrodniczego lub biotopu

(ochrona przyrody, natura 2000), działalność mająca na celu uregulowanie lub przywrócenie w biotopie, zwłaszcza zaś w glebie oraz skale macierzystej, pożądanych stosunków wodnych oraz biologicznych, podejmowana po zakończeniu rekultywacji technicznej, o ile była ona potrzebna, oraz po ustaniu lub ograniczeniu czynników zewnętrznych oraz wewnętrznych, które doprowadziły do zaburzenia tych stosunków, polegająca między innymi na:
a) zabiegach fitomelioracyjnych,
b) realizacji przedsięwzięć małej retencji wodnej,
c) zabiegach z zakresu mikoryzacji gleb,
d) usuwaniu zbędnych składników biocenozy.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Konrad Tomaszewski