(
siedliskoznawstwo leśne), zdolność środowiska przyrodniczego do gromadzenia zasobów wodnych i przetrzymywania ich w przestrzeni biotycznej (
szata roślinna,
gleba,
grunt) lub abiotycznej (
śnieg, lód, zbiorniki i
cieki wodne). W lasach mamy do czynienia z małą retencją wodną (torfowiska, bagna, oczka wodne, starorzecza), której celem jest: poprawa uwilgotnienia siedlisk leśnych, zahamowanie odpływu wód powierzchniowych, zachowanie różnorodności ekosystemów leśnych, ochrona przeciwpożarowa lasu, poprawa warunków rekreacji i wypoczynku ludności.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Krzysztof Okła