(hodowla lasu, szkółkarstwo), rośliny zielone tworzące gęstą warstwę pokrywającą ugorowaną powierzchnię uprawną w gruntowej szkółki leśnej, chroniącą glebę przed zachwaszczeniem, erozją i degradacją. W szkółkach leśnych dawniej był powszechnie stosowany łubin, ale gdy się okazało, że korzystnie wpływa na rozwój chorób zgorzelowych, zaczęto stosować mieszanki roślin okrywowych (łubin, gorczyca, perko, wyka, zboża, lub inne rosliny zielne). Ze względu na to, że przyorana zielona masa roślin okrywowych także korzystnie wpływa na rozwój zgorzeli grzybowej, aktualnie zaleca się ścinanie zielonej masy roślin okrywowych i stosowanie jej jako komponentu mieszanek organicznych służących do produkcji kompostu.
Szkółkarstwo leśne, ozdobne i zadrzewieniowe. Praca zbiorowa pod red. R. Sobczaka. Oficyna Edytorska „Wydawnictwo Świat”. Warszawa 1999
Leksykon naukowo-techniczny. Wyd. piąte poprawione i uzupełnione. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne Warszawa 2001