(inżynieria leśna, hydrologia), ogólne pojęcie dotyczące stanu równowagi zachodzącej w wodach podziemnych, obejmujące przemiany fazowe i reakcje chemiczne. Równowaga hydrogeochemiczna jest rozpatrywana najczęściej jako jednostkowe stany równowagi obejmujące określone procesy termodynamiczne współdziałania ośrodka skalnego, wód, substancji rozpuszczonych i gazów. Wyróżnia się m.in. równowagę sorpcyjną, utleniania/redukcji, rozpuszczania/wytrącania, zol/żel oraz równowagę węglanową, siarczanową. W naturalnych wodach istnieje powszechna dążność do osiągnięcia równowagi hydrogeochemicznej lecz może być ona osiągnięta jedynie w strefie stagnacji hydrogeochemicznej.
ang. hydrogeochemical equilibrium
Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002
Dojlido J., 1995. Chemia wody. Wyd. Ekonomia i Środowisko. Białystok.
Macioszczyk A., 1987 - Hydrogeochemia. Wyd. Geol., Warszawa, 475 s.
Macioszczyk A., Dobrzyński D., 2002 - Hydrogeochemia strefy aktywnej wymiany wód podziemnych. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 448 s.