(prawo ochrony śreodowiska i
polityka leśna), stan, w którym na określonym obszarze istnieje równowaga we wzajemnym oddziaływaniu: człowieka, składników przyrody żywej i układu warunków siedliskowych tworzonych przez składniki przyrody nieożywionej.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, art. 3 ust. 32