Do zabiegów mających na celu rozbudowę baz surowcowych gatunków owocodajnych i ziół leczniczych zalicza się zwiększanie areału danego gatunku poprzez zakładanie półupraw lub upraw. Półuprawy zakłada się w warunkach naturalnych - pod okapem drzewostanu, w lukach, na płazowinach, obrzeżach lasów, brzegach ziorników wodnych, skrajach dróg i.in. Do półupraw można wprowadzać wyłacznie gatunki rodzime, umiejętnie dostosowując skład gatunkowy do lokalnych warunków siedliskowych. Zakładanie półupraw ma zastosowanie w odniesieniu do tych gatunków (owocodajnych, ziół leczniczych), które nie nadają się na plantację bądź sprawiają trudności przy uprawie plantacyjnej. W półuprawach stosuje się podsiew, podsadzanie, uzupełnianie naturalnych stanowisk, ułatwianie samosiewu lub rozmnażania wegetatywnego. Alternatywnym rozwiązaniem rozbudowy baz jest uprawa plantacyjna gatunków, zarówno krajowych jak i obcych, które dobrze rozwijają się i plonują na otwartej przestrzeni. Uprawa plantacyjna daje możliwość mechanizacji prac, nawożenia, pielęgnacji i stosowania środków ochrony roślin oraz otrzymania plonu zazwyczaj bardziej obfitego i o wyrównanej jakości, w stosunku do użytków pochodzących ze stanu dzikiego. Surowce zbierane ze stanu dzikiego są jednak postrzegane jako mniej skażone wpływami cywilizacyjnymi, o wyższych walorach odżywczych i leczniczych.
Autor: Prof. Anna Barszcz
Barszcz A. 2018. Surowce leśne. Materiały do wykładów. Wersja elektroniczna. ZULiD, UR, Kraków. Grochowski W. 1990. Uboczna produkcja leśna. PWN, Warszawa.
Beiser R. 2018. Jadalne zioła i owoce - lasów, łąk i pól. Wyd. Amber, Warszawa. Grochowski W., Grochowski A. 1994. Leśne grzyby, owoce i zioła. Zbiór i wykorzystanie. PWRiL, Warszawa.