(inżynieria leśna, hydrologia), ruch wody podziemnej może mieć zróżnicowany charakter, uzależniony od przestrzeni hydrogeologicznej, w której ma miejsce, oraz od warunków fizycznych: prędkości, kierunku, wysokości hydraulicznej, ciśnienia, przyspieszenia, pędu, toru. O przepływie mówimy, gdy rozpatrujemy ruch lub jego natężenie w określonym punkcie lub przekroju hydrogeologicznym (natężenie przepływu); o spływie – w sensie obszarowym (np. w dorzeczu); o odpływie – gdy chodzi o dłuższy okres czasu (rok, wielolecie) w opisie obiegu wód podziemnych lub bilansie wód podziemnych, ale również w określonym przekroju, przeciwstawiając go dopływowi. Mówi się też o dopływie do studni, do ujęcia, do kopalni itd. Przez wypływ rozumie się np. wypływ ze studni, samowypływ i różne typy wypływów naturalnych: źródło, wyciek (wody podziemnej). W zależności kierunku przepływu rozróżnia się ruch wody podziemnej poziomy lub prawie poziomy w strumieniu oraz pionowy: descenzyjny (infiltracja, influacja, przesączanie), ascenzyjny (eksfiltracja wód podziemnych, efluencja), ruch ascenzyjno-descenzyjny (przesiąkanie, przesiąkanie międzypoziomowe). Ruchowi wody podziemnej przeciwstawia się stagnacji wód podziemnych.
ang. groundwater flow
Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002
Macioszczyk T., Szestakow W.M., 1983 – Dynamika wód podziemnych. Wyd. Geol. Warszawa.