rzut środkowy; rzut ortogonalny; odwzorowanie perspektywiczne

(geomatyka), obraz zarejestrowany na płaszczyznę rzutów (rzutnię, płaszczyznę zdjęcia) z centralnym punktem, zwanym środkiem rzutów, przez który przechodzą promienie rzucające (łączące) poszczególne punkty z płaszczyzny przedmiotów i płaszczyzny zdjęcia. Specyficznym przypadkiem rzutu środkowego jest odwzorowanie, w którym środek rzutów jest umieszczony w nieskończoności – wtedy promienie rzutujące przebiegają równolegle względem siebie. Jeżeli dodatkowo płaszczyzna rzutów umieszczona jest prostopadle do promieni rzutujących, to mamy do czynienia z rzutem równoległym prostokątnym, czyli ortogonalnym. Przykładem rzutu środkowego jest obraz powierzchni Ziemi zarejestrowany na zdjęciu lotniczym, a rzutu równoległego prostokątnego – mapa topograficzna i większość opracowań kartograficznych.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

„Słownik geomatyczny” zawarty w publikacji „Geomatyka w Lasach Państwowych – Część II. Poradnik praktyczny”, CILP, Warszawa 2013 r.