(Gleboznawstwo leśne), siarka (S) to pierwiastek chemiczny, niemetal. Ważniejsze związki siarki to kwas siarkowy, kwas siarkawy, siarkowodór oraz ich sole, jak odpowiednio - siarczany, siarczyny, siarczki. W Polsce złoża siarki rodzimej występują w okolicach Tarnobrzegu, Staszowa, Lubaczowa. Siarka występuje zarówno w stanie rodzimym, jak i w postaci wielu minerałów. Są to: siarczki (piryt, chalkopiryt, markasyt, blenda cynkowa, galena), siarczany (gips, anhydryt, baryt, kainit, celestyn, kizeryt). Jest składnikiem białek roślinnych i zwierzęcych, występuje w paliwach kopalnych, jak węgiel kamienny i ropa naftowa. Spalanie węgla i ropy w celach energetycznych wpływa na zanieczyszczenie siarką środowiska. Siarkowodór powstaje w warunkach beztlenowych podczas procesów gnilnych, co często towarzyszy glebom bagiennym i innym glebom gdzie przebiega → proces glejowy.
Lityński T., Jurkowska H., Gorlach E. 1976. Analiza chemiczno rolnicza. PWN.
Ostrowska A., Gawliński S., Szczubiałka Z. 1991. Metody analizy i oceny właściwości gleb i roślin. Instytut Ochrony Środowiska. Warszawa.
Bednarek R, Dziadowiec H., Pokojska U., Prusinkiewicz Z. 2005. Badania ekologiczno-gleboznawcze. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa: 344.
Gorlach E., Mazur T. 2001. Chemia rolna. Podstawy żywienia i zasady nawożenia roślin. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, ss. 347.
Gorlach E. 2003. Przewodnik do ćwiczeń z chemii rolnej. Praca zbiorowa pod redakcją Eugeniusza Gorlacha. Skrypt. Wydanie III poprawione, Wyd. AR Kraków, ss. 162.
Mercik S. 2004. Chemia rolna. Podstawy teoretyczne i praktyczne. Wyd. SGGW, ss. 287.