(Ekologia lasu, siedlisko i środowisko leśne), siedlisko leśne jest sumą czynników klimatycznych i glebowych (z wyłączeniem edafonu), stanowiących nieożywioną (abiotyczną) część środowiska lub ekosystemu leśnego. Siedlisko bywa niekiedy utożsamiane z habitatem lub biotopem, jednak te dwa pojęcia oznaczają raczej środowisko, kształtowane zarówno przez czynniki nieożywione, jak i ożywione. W leśnictwie pojęcie siedlisko bywa często utożsamiane z samą glebą, co również jest nieścisłe. Klimatyczne i glebowe czynniki siedliska leśnego wynikają z położenia danego ekosystemu leśnego, zatem siedlisko to można zdefiniować również jako wypadkową położenia.
Jerzy Modrzyński (z wykorzystaniem różnych źródeł, m. in.: Puchalski T., Prusinkiewicz Z. (1990): Ekologiczne podstawy siedliskoznawstwa leśnego. PWRiL, Warszawa)
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa;
Puchalski T., Prusinkiewicz Z. (1990): Ekologiczne podstawy siedliskoznawstwa leśnego. PWRiL, Warszawa;
Szymański S. (2000): Ekologiczne podstawy hodowli lasu. PWN, Warszawa;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.