siedliskoznawstwo leśne

(siedliskoznawstwo leśne), siedliskoznawstwo leśne zajmuje się poznawaniem przyrodniczych warunków życia lasu, badaniem ich zdolności lasotwórczych (produkcyjnych) oraz określaniem zasad wyróżniania (klasyfikowaniem) siedlisk w lasach naturalnych i zagospodarowanych. Nauką o naturalnych siłach wytwórczych klimatu i gleby modyfikowanych przez położenie lokalne, przekształcanych przez las i podlegających wpływom działalności człowieka. Siedliskoznawstwo leśne zajmuje się zagadnieniami na pograniczu wielu nauk przyrodniczych: geologii, gleboznawstwa, klimatologii, metereologii, botaniki fotosocjologii, ekologii i geografii; a także historii leśnictwa

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Puchalski T., Prusinkiewicz Z. 1990. Ekologiczne podstawy siedliskoznawstwa leśnego. PWRiL, Warszawa
Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004.   Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.;

Publikacje powiązane tematycznie

Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004.   Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.;