(siedliskoznawstwo leśne), nauka o naturalnych siłach wytwórczych klimatu i gleby modyfikowanych przez położenie lokalne, przekształcanych przez roślinność i podlegających wpływom działalności człowieka. Sieliskoznawstwo poznaje przyrodnicze warunki produkcji; tj. wpływ klimatu (temperatury, opadów), położenia (wystawy, nachylenia), gleby (skały macierzysta, składu granulometrycznego, właściwości fizyczno-chemicznych) i ich wpływ na wzrost i rozwój ekosystemów.
Puchalski T., Prusinkiewicz Z. 1990. Ekologiczne podstawy siedliskoznawstwa leśnego. PWRiL, Warszawa
Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.;