SIG, Siedliskowy Indeks Glebowy

(Gleboznawstwo leśne), SIG to liczba reprezentująca podstawowe właściwości bryły gleby o ściśle określonych wymiarach. Jest to liczba wyliczana z podstawowych właściwości gleby. Zaproponowano na podstawie badań dwa warianty obliczeń SIG: dla gleb z poziomem organicznym do 20 cm i dla gleb z poziomem organicznym powyżej 20 cm miąższości. Dla gleb o miąższości poziomu organicznego do 20 cm do obliczeń są wykorzystywane:
1) zasoby frakcji Ø<0,02 mm, w kg w bryle gleby o wymiarach 100cm x100cm x150cm,
2) zasoby kationów zasadowych wyrażone w molach w bryle gleby o wymiarach 100cm x100cm x150cm,
3) całkowita kwasowość gleby wyrażona w molach jonów wodorowych w bryle gleby o wymiarach 100cm x100cm x150cm i podzielona przez sumę frakcji Ø<0,02 mm wyrażonej w kg w tej samej bryle,
4) procentowy udział azotu całkowitego w pierwszym poziomie mineralnym gleby podzielony przez proporcję C : N w tym poziomie.
Dla gleb z poziomem organicznym o miąższości ponad 20 cm, do obliczeń SIGo są wykorzystywane:
1) zasoby kationów zasadowych wyrażone w molach w bryle gleby o wymiarach 100cm x100cm x150cm, (
2) całkowita kwasowość gleby wyrażona w molach jonów wodorowych w bryle gleby o wymiarach 100cm x100cm x150cm, (
3) procentowy udział azotu całkowitego w pierwszym poziomie gleby, podzielony przez proporcję C:N w tym poziomie i podzielony przez 10.
Zakres zmienności SIG wynosi od 4 do 40. SIG 4 oznacza skrajnie uboga glebę, a SIG 40 w przyjętym modelu oznacza maksymalnie bogatą glebę. SIG jest używany do określenia odmian troficznych podtypów gleb w lasach, a także do diagnozowania siedlisk w lasach. Na podstawie SIG wyróżnia się następujące odmiany troficzne gleb: → dystroficzna gleba leśna, → oligotroficzna gleba leśna, → mezotroficzna gleba leśna i → eutroficzna gleba leśna. SIG został wdrożony do kartografii siedlisk leśnych w Instrukcji Urządzania Lasu cz.II. Instrukcja wyróżniania i kartowania w Lasach Państwowych typów siedliskowych lasu oraz zbiorowisk roślinnych. SIG jest zmodyfikowaną wersją → ITGL.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

BROŻEK S., ZWYDAK M., LASOTA J., RÓŻAŃSKI W. 2011: Założenia metodyczne badań związków pomiędzy glebami, a zespołami roœślinnymi w lasach. Rocz. Glebozn. 62, 4: 16-–38.

Publikacje powiązane tematycznie

BROŻEK S., ZWYDAK M., LASOTA J., RÓŻAŃSKI W. 2011: Założenia metodyczne badań związków pomiędzy glebami, zespołami roœślinnymi w lasach. Rocz. Glebozn. 62, 4: 16-–38.
BROŻEK S., ZWYDAK M., LASOTA J. 2008: Liczbowy indeks troficznych odmian podtypów gleb bielicowych i rdzawych. Roczn. Glebozn. 59, 1: 7-17.
Instrukcja Urządzania Lasu cz.II. Instrukcja wyróżniania i kartowania w Lasach Państwowych typów siedliskowych lasu oraz zbiorowisk roślinnych. PGL LP CILP Warszawa 2012.