(Ochrona przyrody), skala, za pomocą której, poprzez identyfikację typów plech porostów rosnących na korze drzew liściastych, można ocenić poziom zanieczyszczenia powietrza na danym terenie, głównie związkami siarki (SO2) i azotu (NOx). Porosty pełnią tu rolę gatunku wskaźnikowego (bioindykatora). W lichenoindykacji wykorzystuje się 10-stopniową skalę porostową (tabelę bioindykacyjną) opracowaną w 1970 roku przez Hawskwortha i Rose. W Polsce używa się wersji dostosowanej do warunków krajowych.
Marek Maciantowicz