(Gleboznawstwo leśne), skały osadowe powstające poprzez wytrącanie różnych substancji z roztworów wodnych. Do skał posiadających znaczenie glebotwórcze należą: ewaporaty reprezentowane przez → gips, anhydryt → sól kamienna, → wapienie, → dolomit, → krzemienie, → fosforyty, a także → sole potasowo-magnezowe (kizeryt, karnalit, kainit, langbajnit) i → skały glinowo-żelaziste (boksyty i lateryty (ality), ruda łąkowa). Przydatność glebotwórcza tych skał jest zróżnicowana. Duże znaczenie glebotwórcze mają wapienie i dolomity jako podłoże rędzin, natomiast skały solne są głownie surowcem do produkcji nawozów mineralnych. Do skał osadowych chemicznych zalicza się również skały węglowe jak torf, węgiel kamienny i brunatny, gaz ziemny, ropę naftową, asfalt. Z wymienionych duże znaczenie glebotwórcze posiada torf, a pozostałe są surowcami głównie energetycznymi o dużym znaczeniu dla gospodarki każdego kraju.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.