składniki majątkowe we władaniu Lasów Państwowych aktywowane (aktywa majątkowe)

(ekonomika leśnictwa),  aktywa majątkowe Skarbu Państwa we władaniu LP, z dojaśnieniem, że aktywa majątkowe w ogóle to ta część zasobów majątkowych we władaniu osób prawnych, osób fizycznych oraz jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 2. ust.1. ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości [tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z 2003 r. Nr 60, poz. 535, Nr 124, poz. 1152, Nr 139, poz. 1324.] – spełniająca łącznie (ta część zasobów majątkowych) następujące warunki:a) zasoby majątkowe, będące aktywami, powinny być kontrolowane przez w/w osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjnej (określane w ustawie o rachunkowości wspólnym terminem „ jednostka”), b) zasoby majątkowe, będące aktywami, powinny być są uwiarygodnione pod względem ich wartości,c) zasoby majątkowe, będące aktywami, powinny być efektem przeszłych zdarzeń (powinny powstać w wyniku przeszłych zdarzeń),d) zasoby majątkowe, będące aktywami, powinny w przyszłości spowodować wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.Powyższą definicje wyprowadzono na podstawie określenia słowniczkowego, zawartego w art. 3 ust. 1. pkt.12) cyt. ustawy o rachunkowości (pod pojęciem aktywów rozumie się „kontrolowane  przez  jednostkę  zasoby majątkowe  o  wiarygodnie  określonej  wartości,  powstałe w wyniku przeszłych  zdarzeń,  które  spowodują  w  przyszłości wpływ  do jednostki korzyści ekonomicznych” – art. 3. ust.1. pkt.12.).Definicja aktywu majątkowego nie byłaby wyczerpująca, gdyby nie przywołać warunku wyłączającego: za aktywo majątkowe nie może być uznany ten składnik majątkowy we władaniu jednostki (np. LP), który przez ustawę o rachunkowości nie został nazwany w jej regulacjach szczegółowych.Definicja aktywu majątkowego, wywiedziona powyżej, odnosi się w szczególności do LP, gdyż w myśl § 25 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe  [Dz.U.94.134.692}] – „do jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych stosuje się przepisy w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości”. Zresztą w samej ustawie o rachunkowości jest zawarte określenie, że jej regulacje mają zastosowanie do jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej.W uzupełnieniu powyższej definicji należy podnieść, że ustawa o rachunkowości nie definiuje wprost zakresu znaczeniowego pojęcia „kontrolowanie zasobów majątkowych”. Można przyjąć, że chodzi tu chyba o to, aby dane zasoby majątkowe pozostawały pod kontrolą danej jednostki w wieloznacznym tego słowa znaczeniu, były własności lub pozostawały w określonym władaniu jednostki. To, że pojęcie kontrolowania zasobem majątkowym nie musi wiązać się z władaniem tym majątkiem na warunkach własności, świadczy, że w określonych sytuacjach jednostka jest obowiązana aktywować składniki majątkowe oddane jej w dzierżawę, w najem lub w ramach podobnego stosunku prawnego. Zwraca też uwagę, że władanie nieruchomością na warunkach użytkowania wieczystego jest również kontrolowaniem danego zasobu majątkowego. Ustawa prawo użytkowania wieczystego zalicza do zasobów majątkowych, będących nieruchomościami. Nie ulega wątpliwości, że LP wyczerpują powołany ogólny warunek kontrolowania określonych zasobów majątkowych. Wystarczy dla przykładu przywołać normę art. 4. ust. 3. ustawy o lasach ( „w ramach sprawowanego zarządu Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną, gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustalają jego wartość”).W świetle omawianej definicji, dla uznania danego składnika majątkowego za aktywo majątkowe nie jest oczywiście wystarczające poddanie tego składnika kontroli przez jednostkę (np. przez LP). Można powiedzieć, że wszystkie zasoby majątkowe we władaniu jednostki powinny pozostawać pod jej „kontrolą”, gdyż w przeciwnym przypadku postępowanie jednostki naruszałoby co najmniej kryterium rzetelności prawidłowego działania. Drugim z wyróżników aktywu majątkowego jest okoliczność ustalenia jej wiarygodnej wartości. Ustawa o rachunkowości przywołuje szereg zasad, a nawet metodologii ustalania wartości zasobów majątkowych. Jakkolwiek sprawie tej poświęcono inne miejsce niniejszego słownika – to już tutaj można powiedzieć, że regulacje ustawy o rachunkowości pozwalają zasadniczo na ustalenia wartości niemal każdego składnika majątkowego, nazwanego, w kontekście aktywu majątkowego, przez ustawę o rachunkowości w jej regulacjach szczegółowych. Znaczenie rozstrzygające dla uznania danego składnika majątkowego za aktywo majątkowe  wydają się mieć dwie okoliczności:  pełnienie przez składnik majątkowy funkcji czynnika sprawczego, powodującego w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych (okoliczność teoretyczna), szczegółowe nazwanie składnika majątkowego, w kontekście aktywu majątkowego, w szczegółowych uregulowaniach ustawy o rachunkowości (okoliczność praktyczna).Z tego, co powyżej powiedziano o zasobach majątkowych, będących aktywami, wynika, że we władaniu jednostki (np. LP) mogą pozostawać pod jej kontrolą  zasoby majątkowe, nie będące aktywami majątkowymi.