ślepiec

(zoologia leśna, ssaki), (Spalax microphthalmus † Güldenstaedt, 1770) gryzoń z rodziny ślepcowate Spalacidae w rzędzie gryzonie (Rodentia). Skrajnie przystosowany do podziemnego trybu życia: oczy ukryte pod skórą, brak małżowin usznych, zredukowany ogon. Długośc ciała 200-270 mm, masa ciała 215-520 g. Wyraźny dymorfizm płciowy - samce większe od samic. Drąży korytarze i kopie nory za pomoca głowy. Roślinożerny. W pokarmie podziemne części roślin: głównie korzenie, bulwy i cebule. Rozród powolny: 1 miot w ciągu roku, liczba młodych w miocie: 1-3. Aktywny cały rok, wieczorem i nocą. Gatunek stepowy. Stwierdzany we wschodniej Polsce w pierwszej połowie XX wieku. Obecnie nie występuje.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kowalski K., Pucek Z. 1984. Rodzina: ślepce - Spalacidae. W: Pucek Z. (red.), Klucz do oznaczania ssaków Polski: 237-238. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Wilson D. E. & Reeder D-A M. (eds.) 2005. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference [on-line]. Johns Hopkins University Press, Baltimore. [dostęp 24 listopada 2013]

Publikacje powiązane tematycznie

Mitchell-Jones A. J., Amori G., Bogdanowicz W., Krystufek B., Reijnders P. J. H., Spitzenberger E., Stubbe M., Thissen J. B., Vohralik V., Zima J. (eds.) 1999. Atlas of European mammals. Academic Press, London.