(nauka o surowcu drzewnym),
cecha drewna wykształcająca się w wyniku cyklicznych (rocznych) okresów przyrostu drzew i pozostawania w stanie spoczynku; wpływa ona w istotny sposób na właściwości drewna; decyduje o jego gęstości, twardości itp., u drzew iglastych drobnosłoistość wskazuje na lepsze parametry wytrzymałościowe u gatunków liściastych
drewno szerokosłoiste charakteryzuje się większą gęstością i twardością; cechy te mają istotne znaczenie dla niektórych sortymentów, do produkcji oklein z gatunków liściastych najlepsze jest
drewno wąskosłoiste, dla drewna rezonansowego szczególnie ważna jest równosłoistość oraz drobnosłoistość.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Dieter F. Giefing, Witold Pazdrowski