(zoologia leśna,ptaki), (łac. Chroicocephalus ridibundus, ang. Black-headed Gull) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 35-39 cm, rozpiętość skrzydeł 86-99 cm, masa ciała 140-360 g. Ciemnobrązowy kaptur na głowie i jasnopopielaty wierzch ciała. Dziób i nogi ciemnoczerwone. Młody ptak bez kaptura z domieszką brązowych piór, które stopniowo zanikają. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy, najpospolitszy w kraju gatunek mewy, spotykany nad wszelkiego typu wodami, zarówno śródlądowymi, jak i na wybrzeżu, także w miastach, na polach uprawnych, wysypiskach śmieci itp. Gniazduje kolonijnie czasem w wielotysięcznych skupieniach. Gniazdo zakłada na ziemi lub na wodzie. W okresie V-VI składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 23-26 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-X, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: bezkręgowce wodne i lądowe, odpadki. Liczebność w Polsce szacowana na 110-120 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Dariusz Graszka - Petrykowski
Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław