Sołonczak

(Gleboznawstwo leśne), Sołonczak to termin zaczerpnięty z systematyki gleb Rosji i jest używany również w języku polskim. Są to gleby, w których występuje wysoka koncentracja soli łatwo rozpuszczalnych. Występowanie sołonczaków jest zasadniczo ograniczone do strefy suchej oraz wybrzeży morskich gdzie zajmują duże powierzchnie terenu, ale sporadycznie spotkać je można we wszystkich strefach klimatycznych świata. Wiele gleb tego typu wykazuje silne nagromadzenie soli na powierzchni gleby, co utrudnia lub uniemożliwia wegetację roślin. Sól występuje w całej miąższości profilu. W → Muzeum Gleb Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie prezentowany jest sołonczak glejowy wraz z pełną dokumentacją.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.

Publikacje powiązane tematycznie

Pracz J., Kwasowski W., 2005: Organiczne gleby słone występujące w rejonie Zatoki Puckiej. Roczniki Gleboznawcze, t. LVI, Nr 3/4, s. 89-99.
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.