Sołoniec

(Gleboznawstwo leśne), Sołoniec to termin zaczerpnięty z systematyki gleb Rosji i jest używany również w języku polskim. Są to gleby ze zbitym, silnie strukturalnym, ilastym poziomem podpowierzchniowym → natric, który zawiera znaczną ilość zaadsorbowanych jonów sodu i/lub magnezu. Sołońce występują zazwyczaj na terenach płaskich w strefach z gorącym, suchym latem w półsuchych regionach strefy umiarkowanej i subtropikalnej, albo na starych osadach morskich, które zawierają duże ilości jonów sodu. Poniżej poziomu → natric mogą występować poziomy → calcic lub gypsic. Wiele sołońców ma pH ponad 8,5. Rolnicza przydatność sołońców jest uzależniona głównie od głębokości i właściwości powierzchniowej warstwy gleby. W → Muzeum Gleb Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie prezentowany jest sołoniec typowy wraz z pełną dokumentacją.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.

Publikacje powiązane tematycznie

Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.