(zoologia leśna,ptaki), (łac. Glaucidium passerinum, ang. Pygmy Owl) ptak z rodziny Strigidae (puszczykowate), rzędu Strigiformes (sowy). Długość ciała 15-19 cm, rozpiętość skrzydeł 32-39 cm, masa ciała 47-83 g. Najmniejsza europejska sowa, nieco mniejsza od szpaka. Sylwetka krępa z małą głową i krótkim ogonem. Wierzch ciała brunatny, upstrzony białymi drobnymi plamkami. Spód białawy, brunatno kreskowany. Szlara słabo zaznaczona. Nad żółtymi oczami krótkie białe brwi. Ogon biało paskowany. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce występuje tylko lokalnie, m.in. na Podlasiu, w Borach Dolnośląskich, Sudetach i Karpatach. Zamieszkuje bory i lasy mieszane ze świerkiem. Gniazdo zakłada w dziuplach. W maju składa 4-7 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 28-30 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek osiadły. Pożywienie: drobne gryzonie i ptaki. Liczebność w Polsce szacowana na 400-500 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą, zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji, mogących powodować płoszenie lub niepokojenie oraz ochroną strefową. Strefa ochrony całorocznej obejmuje promień do 50 m od gniazda, strefy ochrony okresowej nie wyznacza się.
Dariusz Graszka - Petrykowski
Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław