spałowanie

(łowiectwo), zdzieranie przez zwierzynę płową, głównie jelenie i daniele kory z młodych drzew leśnych (sosen, świerków) co powoduje znaczne szkody w drzewostanach polegające na kaleczeniu drzew i osłabianiu ich odporności na infekcje np. grzybowe. Szczególnie nasilone na przedwiośniu w okresie wzmożonego zapotrzebowania zwierzyny na żer pędowy, wodę i sole mineralne. Spałowaniu zapobiegają grodzenia upraw leśnych, smarowanie drzew preparatami zmniejszającymi atrakcyjność kory lub zakładanie na drzewka specjalnych osłon.