1. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), zbliżony do eliptycznego kształt przekroju poprzecznego występujący na całej długości lub odcinku pnia lub strzały. Wielkość spłaszczenia określa się różnicą pomiędzy najmniejszą i największą średnicą przekroju w cm lub stosunkiem różnicy tych średnic do średnicy większej; jest to poważna wada sortymentów przeznaczonych do skrawania obwodowego (drewno łuszczarskie, surowiec zapałczany); najczęściej jest reakcją drzew na kierunek panujących wiatrów
2. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), wada kształtu. Zbliżony do eliptycznego kształt przekroju poprzecznego, występujący na całej lub części długości pnia
1. Dieter F. Giefing, Witold Pazdrowski
2. PN-79/D-01011